The album Adriano 6 by Dionysos Now! pays tribute to Adriaen Willaert (1490–1562). The centerpiece of this recording is the Missa Laudate Deum, a so-called parody mass based on Johannes Mouton’s motet of the same name. This remarkable mass showcases Willaert’s masterful command of polyphony and serves as an homage to his mentor. The Missa Laudate Deum comes from the rare Liber quinque missarum (1536), a collection of five masses where Willaert demonstrates his refined continuation of the Parisian School. By integrating Mouton’s hymn of praise with his own innovations, Willaert created a masterpiece that remains a milestone in the history of mass composition.

In addition to the mass, the album features a selection of Willaert’s madrigals and motets. Works like Qual dolcezza gamai and Amor mi fa morire reveal his ability to merge expressive text with intricate music. Inspired by poets such as Dragonetto Bonifacio, these dramatic madrigals highlight Willaert’s sensitivity to text interpretation and his contribution to new musical forms. Motets like Videns Dominus and Ecce Dominus veniet stand out for their profound emotion and technical brilliance.

Het album Adriano 6 van Dionysos Now! brengt een ode aan Adriaen Willaert (1490–1562). Het centrale werk op deze opname is de Missa Laudate Deum, een zogeheten parodiemis gebaseerd op Johannes Moutons motet met dezelfde naam. Deze indrukwekkende mis illustreert Willaerts meesterlijke beheersing van de polyfone stijl en zijn eerbetoon aan zijn mentor. De Missa Laudate Deum komt uit de zeldzame bundel Liber quinque missarum (1536), een collectie van vijf missen, waarin Willaert zijn stijl toont als een verfijnde voortzetting van de Parijse School. De integratie van Moutons loflied en Willaerts eigen innovaties maken dit werk tot een bijzonder hoogtepunt in de geschiedenis van de miscompositie.

Naast de mis bevat het album ook een selectie van Willaerts madrigalen en motetten. Werken als Qual dolcezza gamai en Amor mi fa morire laten zien hoe hij de expressieve mogelijkheden van tekst en muziek samenbrengt. De dramatische madrigalen, geïnspireerd door dichters als Dragonetto Bonifacio, tonen Willaerts gevoel voor tekstinterpretatie en de ontwikkeling van nieuwe muzikale vormen. De motetten op het album, zoals Videns Dominus en Ecce Dominus veniet, blinken uit in diepgaande emotie en technische verfijning.